Nieuwsbrief Behold Israel | Amir Tsarfati |26 oktober 2023

Shalom uit een land in oorlog. ‘Maar, Amir, hoe kun je vrede hebben als er vijanden in je noorden en zuiden zijn?’ In de eerste plaats hebben we altijd vijanden gehad in het noorden en het zuiden. Ze zijn nu gewoon actiever. Maar ten tweede komt mijn vrede niet voort uit de waanzin of kalmte die mij omringt. Dat soort situationele vrede is tijdelijk en heeft geen echte basis. Mijn vrede is van blijvende aard omdat deze is gebouwd op de sterke basis van de Bijbel en zijn steun vindt in het karakter van de Schepper die zijn beloften nakomt. Hoewel ik de Israel Defense Forces (IDF) liefheb en steun en ik dankbaar ben voor de hulp die de VS ons geven, erken ik dat ze slechts instrumenten zijn in de hand van Degene die werkelijk de controle heeft. Sommigen vertrouwen op straalvliegtuigen en sommigen vertrouwen op Iron Domes, maar ik zal vertrouwen op de naam van de Heer, onze God.

Dat gezegd zijnde is dit momenteel geen vredig land. Ik zei altijd tegen deelnemers aan de tour die zich zorgen maakten over de veiligheid in Israël: “Je loopt meer gevaar tijdens je rit naar het vliegveld dan hier in Israël.” Dat is niet langer het geval. Er heerst een onbehagen in mijn land dat je overal kunt voelen.

De eerste bron van die angst komt voort uit het feit dat men zich in een landelijk posttrauma bevindt. Ouders laten hun kinderen niet meer alleen naar buiten gaan. Kinderen slapen bij hun ouders in bed, in de onzekerheid dat vanavond de avond zal zijn waarop de mannen hun huizen binnenstormen. Wij zijn een kleine natie, wat betekent dat iedere burger van Israël binnen bereik was en is van de genocidale terroristen die de aanval van 7 oktober hebben gepleegd. Zovelen kunnen ’s nachts hun ogen niet sluiten zonder te vragen: ‘Wat als dat mijn familie was geweest’, en zich vervolgens het gruwelijke scenario voor te stellen dat zich afspeelde. Dit is een gewonde samenleving, en het zal jaren duren voordat die wonden genezen.

De andere bron van ons onbehagen is de wetenschap dat de echte oorlog nog niet is begonnen. De grondoorlog in het zuiden is voorbereid, maar de invasie heeft nog niet plaatsgevonden. De IDF houdt zich om een ​​aantal redenen terughoudend.

Ten eerste zorgt elke dag die voorbijgaat ervoor dat pijn voor Gaza nog verder wordt verzacht. Burgers worden al ruim een ​​week gewaarschuwd om de grensgebieden te verlaten en naar het zuiden te trekken. De verwachting is dat al degenen die nog achterblijven Hamas en de Islamitische Jihad zijn, die zich verstoppen in hun diepe en ingewikkelde tunnelsystemen. Hoe meer de IDF deze terroristische organisaties vanuit de lucht kan aanpakken, hoe veiliger het zal zijn als grondtroepen binnen marcheren.

De tweede reden voor de vertraging is dat de VS Israël hebben gevraagd de grondaanval uit te stellen. Ze zijn nog steeds bezig met het voorbereiden van hun leger, zodat het volledig voorbereid en beschermd is voor de volgende fase van de oorlog. Er is niets bindends aan hun verzoek, maar de Israëlische regering honoreert het. Ten eerste omdat Amerika een goede militaire vriend is geweest en een geweldige leverancier van wapens en materieel. Ten tweede omdat het het juiste is om te doen. Wanneer de IDF vindt dat ze Gaza voldoende hebben verzwakt voor een invasie en het Amerikaanse leger klaar is voor de volgende stap in de oorlog, dan zal het Israëlische leger de zuidelijke grens oversteken om de terroristen uit te roeien.

Maar het is niet alleen de oorlog in het zuiden die nog moet beginnen. In het noorden is Hezbollah nog niet begonnen met hun aanval. Als ze dat doen, zal het gelanceerd worden met tienduizenden raketten die over de grens van Libanon naar Israël worden afgevuurd. Het enige wat je nodig hebt is basiswiskunde om het onbehagen van Israël te begrijpen. Als Hezbollah slechts 25.000 van hun raketten afvuurt en de Iron Dome 90% daarvan uitschakelt, betekent dit dat er nog steeds 2500 raketten met verwoestende gevolgen in de steden en dorpen van Israël zullen landen.

Dat is alleen nog maar de luchtaanval. Hezbollah beweert dat ze 100.000 zelfmoordterroristen klaar hebben staan ​​om de noordelijke grens van Israël over te steken. Dit zijn terroristen die gehersenspoeld zijn in een cultuur en religie die de dood viert. Deze zombieachtige horde anticipeert opgewonden op hun kans om Israël binnen te vallen, zodat ze Joden kunnen doden en martelaren voor Allah kunnen worden. Hoe moet onze cultuur, die het leven liefheeft en respecteert, geconfronteerd worden met zo’n gewelddadige doodscultus? Met verwoestende kracht. Woorden waar ons leger zich in tijden als deze geen zorgen over hoeft te maken zijn ‘proportionaliteit’, ‘gematigdheid’ en ‘compromis’.

Wat er in Israël gebeurt, bevindt zich nog in de beginfase. De situatie blijft vluchtig en verandert voortdurend. Naarmate de dagen verstrijken, zijn er bepaalde gebieden waarop we onze aandacht moet richten:

De Noordgrens
De IDF zal zorg dragen voor Gaza in het zuiden. Hamas is gehavend en zal er binnenkort niet meer zijn. Maar Hamas is voor Hezbollah wat een pestkop op het schoolplein is voor Mike Tyson. Hezbollah in Libanon beschikt over financiën, training, wapens en een organisatie waar Hamas alleen maar van kon dromen. Ze hebben ook een nauwe en directe relatie met de bijzonder gewelddadige Quds Force van de Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC – het Iraanse leger). Wanneer de noordelijke oorlog begint, zal Israël te maken krijgen met een strijdmacht die veel sterker en net zo meedogenloos is als degene die vanuit het zuiden binnenviel.

De Houthi’s in Jemen
Deze met Iran verbonden rebellengroep heeft al een grote luchtaanval op Israël afgevuurd. Vier kruisraketten en veertien drones werden gelanceerd op de Zuid-Israëlische stad Eilat. Gelukkig schoot een Amerikaanse geleideraketvernietiger, USS Carney, ze neer voordat ze hun bestemming konden bereiken. Iran heeft de Houthi’s goed voorzien in hun strijd tegen Saoedi-Arabië, en het lijkt erop dat de ayatollahs deze terroristische rebellen opdracht geven om een ​​deel van hun wapentuig onder hun leiding op Israël te gaan richten.

Iran
Centraal in dit alles staat Iran. Dit islamitische regime heeft vele jaren en talloze dollars besteed aan het rekruteren, trainen en bewapenen van duizenden terroristische strijders in een netwerk van proxy-milities. Ze bevinden zich voornamelijk in Irak en Syrië, maar strekken zich ook uit in het zuiden naar Jemen, in het zuidwesten naar Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad, en in het westen naar Hezbollah. Het uiteindelijke doel van Iran, en dus van de milities, is de vernietiging van Israël en de uitroeiing van de Joden. Daarom is het zo frustrerend om te zien dat de huidige Amerikaanse regering 6 miljard dollar vrijmaakt aan Teheran. Dat geld zal niet worden besteed aan het welzijn van het Iraanse volk. Het zal worden doorgesluisd naar meer van wat we op 7 oktober zagen plaatsvinden. Het zal ook gericht zijn op de toenemende aanvallen op Amerikaanse troepen in Syrië. Alleen al vorige week raakten twee dozijn Amerikaanse personeelsleden gewond door drone-aanvallen. En gisteren werden door een andere gewapende militie van Iran bedreigingen geuit tegen Amerikaanse bases in de VAE en Koeweit.

De Verenigde Naties (VN)
De vrijwel mondiale steun van Israël na de aanslagen begint al af te nemen. De indicator van het internationale sentiment is altijd de VN geweest. Dinsdag maakte secretaris-generaal António Guterres tijdens een bijeenkomst van de Veiligheidsraad een opmerking dat de Hamas-aanvallen ‘niet in een vacuüm plaatsvonden’. Vervolgens rechtvaardigde hij het afslachten van baby’s en het verbranden van gezinnen door te beweren dat de Palestijnen ‘onder een verstikkende bezetting’ leven (😳) Dat iemand een reden kan geven voor wat er is gepleegd, is ontstellend. Maar zijn sentiment verspreidt zich elke dag verder. Zodra de zuidelijke aanval begint en het noordelijke front zich opent, kunt u verwachten dat er een debat zal beginnen over resoluties waarin Israël wordt veroordeeld wegens disproportionaliteit. Het zal niet lang meer duren voordat de eerste resolutie waarin Israël wordt veroordeeld, wordt aangenomen, en de wereld terugglijdt naar de standaardstaat van antisemitisme.

De liberale media
Een week nadat Hamas ten onrechte beweerde dat de IDF een ziekenhuis aanviel waarbij honderden mensen om het leven kwamen, probeert de New York Times nog steeds wanhopig te bewijzen dat dit mogelijk is gebeurd. Maandag verontschuldigde de krant zich voor het vertrouwen op Hamas-informatie en het verkeerd interpreteren van het verhaal. Toen kwamen ze dinsdag terug met een nieuw onderzoeksrapport getiteld “Een nadere blik op enkele belangrijke bewijzen in de ontploffing van het Gaza-ziekenhuis”, waarin ze in wezen zeggen: “Eigenlijk kunnen we echt niet zeggen wie het heeft gedaan.” Dat de kabelnieuwsnetwerken en de grote kranten verhalen melden waarin Israël goed is en Palestina slecht is zo tegen hun natuur in dat dit niet lang kan duren. Zodra de media het gevoel hebben dat er voldoende tijd is verstreken om terug te keren naar anti-Israëlische verhalen, kun je verwachten dat de publieke opinie met hen zal terugkeren.

De Palestijnse protesten
Europa wordt zich bewust van de waarheid dat er velen in hun land zijn die hun regeringen willen omverwerpen en vervangen door de sharia-wetgeving. Door hun grenzen open te stellen voor een stroom immigranten uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten hebben de westerse landen een slapende reus binnengehaald. In de massale pro-Palestijnse protesten na de slachting van 7 oktober zien velen dat deze reus in beweging komt. Radicale moslims verstoppen zich niet langer in de schaduw van het plannen van willekeurige terreuraanslagen. Nu marcheren ze door de straten van Londen, Parijs en andere grote steden en roepen hun nazi-slogans: ‘Dood aan de Joden’. Er is nog steeds tijd voor landen om deze radicalen aan te pakken. Maar als ze hun ideologie mogen praktiseren, zal er binnenkort bloed in de straten van West-Europa vloeien.

Ik besef dat dit een zeer pessimistische nieuwsbrief van deze week is. Normaal gesproken zal ik het goede nieuws aan het eind vermelden. Een “laten we dit vieren” of een “zien hoe God hier heeft gewerkt”. Maar ik ben nu al twee weken ondergedompeld in dit verhaal. Er zijn dingen waarvan ik me nooit had kunnen voorstellen dat de ene mens de andere zou aandoen. Maar nu weet ik dat ze mogelijk zijn, omdat ik fotografisch bewijs heb gezien dat ze tegen mijn eigen volk werden gepleegd.

Ik weet wel dat God de leiding heeft. Mijn geloof heeft helemaal niet gewankeld. Omdat ik de Bijbel heb bestudeerd, weet ik hoe dit verhaal eindigt. Maar zoals koning Salomo ons vertelde: er is ‘een tijd om te huilen en een tijd om te lachen; een tijd om te treuren en een tijd om te dansen” (Prediker 3:4). Dit is niet het moment om te lachen en te dansen. Het is een tijd van huilen en rouwen. Het is ook “een tijd van oorlog” (vers 8). Bid alstublieft met mij dat God Zijn legers leidt om deze strijd te voeren, zodat de vijand spoedig verslagen zal worden en wij in Israël opnieuw kunnen terugkeren naar “een tijd van vrede.”

Ik sluit deze nieuwsbrief af met een paar belangrijke bronnen om Israël en de motivaties achter deze aanval beter te begrijpen:

The Final Jihad” – deze video werpt een diepgaande blik op de radicale islam en je krijgt een beeld gezien door de lens van de Bijbel (NL ondertiteld)

Waarom ligt de focus in de eindtijd op Israël? – blog waarom de focus altijd al, maar vooral in de eindtijd is gericht op de vernietiging van Israëel.

Eindtijd – Leven we in de profetieën van Ezechiël? Is de opname binnenkort? In deze video wordt uitgelegd wie er de hoofdrol spelen in de Ezechiël oorlog. Waarom deze oorlog nog niet is begonnen. De betreffende landen staan nog ‘buiten spel’. Maar dit kan heel snel veranderen. En dat nepnieuws de aanleiding was van de zondeval…

Let op – Dit is een vertaalde wekelijkse nieuwsbrief uit het Engels van Amir Tsarfati van Behold Israel. Dit gaat over de ontwikkelingen in het Midden Oosten en hoe je dit kunt duiden met de Bijbelse Profetieën.

Je kunt dit rechtstreeks – in het Engels – ontvangen door je in te schrijven op de website van Behold Israel. In de nieuwsbrief vind je ook alle links naar de bronnen waar de informatie is te verifiëren.