Nieuwsbrief Behold Israel | Amir Tsarfati |12 oktober 2023

Shalom van een rouwend Israël. Gisteren kon ik (Amir) eindelijk thuiskomen. Wat ik hier aantrof, was een natie met een gebroken hart, maar toch vol vastberadenheid. We hebben de terroristen om ons heen verdragen en onze mensen één voor één uitgekozen. Als we zouden reageren, zou dat met een vergeldingsmethode zijn die in verhouding staat tot de moorddadige actie die tegen ons is ondernomen. Maar toen viel een terroristenleger vanuit Gaza binnen en slachtte op gruwelijke wijze meer dan 1200 van onze onschuldige baby’s, kinderen, ouderen, vrouwen en mannen af. Ze schoten ze neer, verbrandden ze, staken ze neer en onthoofden ze. Op dat moment ging het niet langer om vergelding tegen terroristen. We waren in oorlog.

Terwijl ik u dit vandaag schrijf, moet u begrijpen dat mijn emoties, samen met die van al mijn mede-Israëli’s, nog steeds rauw zijn. Voor degenen onder u in Amerika: bedenk eens hoe u zich vijf dagen na 9/11 voelde. Dus hoewel ik zal proberen zakelijk te communiceren, zul je hopelijk begrijpen wanneer er pijn door mijn woorden klinkt. Ik erken dat er mensen in Gaza zijn die het niet eens zijn met wat hun leiders en landgenoten hebben gedaan. Het spijt me voor wat u moet doorstaan ​​vanwege hun kwade daden. Maar nogmaals, dit is oorlog. U bent geen slachtoffer van het Israëlische leger (IDF). Je bent het slachtoffer van je eigen leiderschap.

Ik begin deze nieuwsbrief met een korte blik op de huidige situatie. Ik zal me niet concentreren op wat er aanvankelijk gebeurde tijdens de aanslagen; Dat kun je lezen in de vertaalde blog: Jodenhaat die escaleert in oorlog Israel met terroristische organisaties en indirect Iran. Als je het nog niet hebt gelezen, zou ik je willen aanmoedigen om dat te doen. In deze nieuwsbrief staan ​​de ontwikkelingen sinds de laatste nieuwsbrief centraal. Vervolgens zal ik kijken naar de belangrijkste betrokken spelers – die zichzelf laten zien als de vrienden van Israël en die duidelijk maken dat zij onze vijanden zijn. Ten slotte zal ik de drie niveaus van Israëls reactie op deze aanval uiteenzetten, kijkend naar de toekomst.

De huidige situatie

Israël voert een driefrontenoorlog.

1. Eerste front: In het noordoosten zijn mortiergranaten afgevuurd over de grens vanuit Syrië. De IDF houdt de activiteiten in die regio nauwlettend in de gaten, omdat het een broeinest is van activiteiten van door Iran gesteunde proxy-milities. Rusland heeft daar ook nog steeds een sterke aanwezigheid, hoewel deze afneemt naarmate zij troepen uit Syrië overhevelen om in Oekraïne te vechten.
2. Het tweede front is Libanon in het noorden. Hezbollah stuurt commando-invallen naar Israël, terwijl hij raketten over de grens afvuurt. Leiders van de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC), maar ook van Iraanse proxy-milities zoals Kata’ib Sayyid al-Shuhada, orkestreren in Libanon de terroristische acties. De leiding van Hezbollah is zeer luidruchtig tegen zowel Israël als de Verenigde Staten. Ik verwacht dat dit front binnenkort zal exploderen onder de druk die er door de IRGC op wordt uitgeoefend.
3. Het primaire front bevindt zich in Gaza, in het zuiden. Dit is waar de aanval op Israël vandaan kwam, en dit is waar Hamas zijn bolwerk heeft. Gaza lijkt op een oorlogsgebied, want dat is precies wat het is. De IDF is op een missie om de zuidelijke vijanden van Israël – de terroristische organisaties Hamas en de Islamitische Jihad – te vernietigen. Om ze te vinden, moeten we ze uitroeien. Dat is de reden waarom je in Gaza gebouw na gebouw ziet instorten. Dit is geen politieoperatie. We zullen niet het risico lopen dat onze mensen van deur tot deur gaan om criminelen te vinden. Dit is oorlog, wat betekent dat de wapens, middelen, safehouses en personeel van je vijand worden vernietigd. Degenen die oorlog begrijpen, erkennen de noodzaak om gebouwen met de grond gelijk te maken en diensten als elektriciteit en water af te koppelen. Degenen die dat niet doen, roepen uit: ‘Oneerlijk! Overkill!” Als één van die nee-zeggers daadwerkelijk naar de foto’s zou kijken van onthoofde baby’s en van gezinnen die levend verbrand werden, vraag ik me af of zij dezelfde reactie zouden hebben. Houd er rekening mee dat de kracht van Israëls reactie door de oorlog in Gaza het sentiment van de wereld, vooral in Europa, zich tegen ons gaat keren.

In Israël zijn ruim 400.000 reservisten opgeroepen. We zijn sterk en we zijn verenigd als natie. Opnieuw luister ik terug naar 9/11. Als bevolking bevinden we ons op het punt waar Amerika zich op die tragische dag bevond. Al onze sociale en politieke verschillen zijn opzij gezet. Premier Benjamin Netanyahu heeft een speciale noodregering in het leven geroepen, bestaande uit hemzelf, de voormalige premier en minister van Defensie Benny Gantz, de huidige minister van Defensie Yoav Gallant, de voormalige stafchef van de IDF Gadi Eizencot en minister van Strategische Zaken Ron Dermer. Het enige doel van deze eenheidsregering is de succesvolle voortzetting van de oorlog totdat er opnieuw vrede en veiligheid zijn bereikt.

Israëls mondiale vrienden

De Verenigde Staten
Het is in de moeilijke tijden dat je leert wie echte vrienden zijn en wie vijanden. Het enige land dat zich boven alle andere heeft getoond als vriend van Israël zijn de Verenigde Staten. Op alle gebieden waarop ik het absoluut niet eens ben met deze regering, heeft zij zich sterk ingezet om onze inspanningen om onszelf te beschermen te ondersteunen. Ik moet eer geven waar eer toekomt. Wat er nu gebeurt is geen politiek; het is oorlog. En de VS is onze beste vriend in oorlogstijd.

Dinsdag arriveerde de USS Gerald R. Ford Carrier Strike Group in het oostelijke deel van de Middellandse Zee als afschrikmiddel tegen andere landen, dat wil zeggen Libanon, om bij de oorlog betrokken te raken. Hezbollah sprak zich onmiddellijk uit tegen Amerika en zei dat ze zich niet zullen laten intimideren door een ‘luchtvaartmaatschappij.’  Ze zouden ze wel moeten zijn. De VS vullen ook de wapen- en munitievoorraden van Israël aan. Daarin zit een verzoek van vier senatoren, twee van elke partij, om twee Iron Dome-batterijen die momenteel onder Amerikaans toezicht staan, aan Israëlische controle over te dragen. In Israël zijn we werkelijk gezegend dat we de Verenigde Staten van Amerika aan onze zijde hebben.

Europa
Ondanks alle stemmen van de Verenigde Naties die tegen Israël zijn gericht vanwege vermeende minachting voor de Palestijnen, is de steun vanuit Europa verrassend sterk geweest. Misschien zien velen voor het eerst in het radicale element in Gaza waar we al tientallen jaren mee te maken hebben. Het aantal monumenten en overheidsgebouwen dat óf verlicht was met Israëls blauw-wit óf een Israëlische vlag wapperde, was behoorlijk ontroerend. Er stroomden woorden van steun en aanmoediging binnen van regeringsleiders over het hele continent. Gisteren hield de Bondsdag in Duitsland – nota bene – een minuut stilte voor de slachtoffers van Israël. Verbazingwekkend!

De steun van Europa is niet alleen van visuele aanmoediging. De regeringen van Groot-Brittannië, Frankrijk, Italië en Duitsland hebben zich bij de Verenigde Staten aangesloten in een coalitie die zich inzet tegen elk derde land dat de oorlog met Hamas wil ingaan. Velen in Libanon weten dat dit partnerschap in de eerste plaats op hen gericht is. De leider van de Libanese Christelijke Partij Khataib waarschuwde Hezbollah ervoor hun land niet mee te slepen in een conflict waarin ze allemaal een hoge prijs zullen betalen.

Het Midden-Oosten
Jordanië heeft de Verenigde Staten toegestaan ​​de 101st Airborne Division op hun bases in te zetten ter ondersteuning van Israël. De Verenigde Arabische Emiraten veroordeelden de aanval op Israël krachtig en waarschuwden de Syrische president Bashar al-Assad tegen deelname aan de oorlog. Na een eerste geschil met Egypte over een poging om voorraden naar Gaza te exporteren, heerst er rust tussen Israël en zijn zuiderbuur. Caïro heeft zelfs zijn grenzen opengesteld voor vluchtelingen uit Gaza en is bereid Israëlische gijzelaars op te vangen als en wanneer ze door de terroristen worden vrijgelaten.

Israëls mondiale vijanden

Iran
Het land dat verantwoordelijk is voor de aanval vanuit het noorden is Iran. Ze rekruteerden de proxy-milities. Ze hebben ze gefinancierd, getraind, gepositioneerd en nu hebben ze ze ingezet. Vergis je niet: de religieuze tirannen in Teheran hebben dit conflict geëscaleerd tot een niveau waarvoor ze een zeer hoge prijs zullen betalen.

Rusland
De Russische president Vladimir Poetin geeft Israël de schuld van het conflict. De betrekkingen tussen Moskou en Jeruzalem zijn verzuurd vanwege gas en het aanhoudende conflict met Syrië. Sommige van de technieken die bij de terroristische invasie in Gaza werden gebruikt, rieken naar Russische betrokkenheid. En het zou niet verrassend zijn om te horen dat ze betrokken waren bij het trainen van de aanvallers.

Radicaal Links
Het verbaast mij dat zelfs na de berichten over de moord op kinderen, de onthoofding van baby’s, het levend verbranden van gezinnen en de verkrachting en marteling van gijzelaars, duizenden mensen in steden over de hele wereld de straat op gingen om Hamas te steunen. Ernstig. Er zijn momenten dat ik niet alleen verbijsterd ben door het kwaad, maar ook door de vreugdevolle steun van radicaal links voor de gruwelijke daden van het kwaad. Helaas zullen, naarmate de vervolging van de oorlog voortduurt, steeds meer mensen luisteren naar het dwaze en harteloze gezang van deze mensen, en zullen zij aan hun kant worden gebracht. Uiteindelijk zal Israël opnieuw worden gezien als schurken omdat het onszelf verdedigt. Hoe weet ik dit? Omdat ik dezelfde film al veel te vaak heb gezien.

Wat is de volgende stap?

Fase 1 – Israël zuiveren van terroristen
Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. Zelfs tot op de dag van vandaag worden er terroristen aangetroffen die zich schuilhouden in het zuiden. De grootste zorg ligt echter in het noorden. Als deze regio nog niet is opgeblazen tegen de tijd dat deze nieuwsbrief verschijnt, geloof ik, net als de meeste Israëli’s, dat dit binnenkort wel het geval zal zijn. Gisteren zijn mijn familie en ik naar de schuilkelder ontsnapt omdat we bericht kregen van een drone- en vliegtuiginvasie vanuit het noorden. Het bleek dat alle veiligheidswaarschuwingen die het land kreeg deel uitmaakten van een cyberaanval. Toch verwachten we allemaal dat de waarschuwingen die we ontvangen in de nabije toekomst reëel zullen zijn.

Fase 2 – Vernietig Hamas en de Islamitische Jihad
Je kunt Hezbollah in Libanon toevoegen, de Houthi’s in Jemen, de Taliban in Afghanistan, ISIS in Syrië en Irak, en elke andere terroristische groepering die zich aansluit bij deze aanval op Israël. We hebben te lang met terrorisme gespeeld. De terroristen uit Gaza, de Westelijke Jordaanoever en de noordelijke grens worden aangemoedigd, gefinancierd en goed bevoorraad. Ze spelen in op ons medeleven en onze scrupules over passende vergelding. Die handschoenen zijn uit. Het is nu een vechtpartij met blote knokkels, en Israël zal niet stoppen met slaan totdat deze terroristen definitief van de dreigingslijst zijn verwijderd.

Fase 3 – Ga achter landen aan die hebben geholpen
Ayatollah Khamenei, u kunt zich niet langer verschuilen achter uw proxy-milities. Iedereen weet dat jij het bent die hen voorziet van wapens, training en geld. Wij weten dat het de stem van uw leiderschap is die uw onwetende vechtende schapen naar buiten stuurt om geslacht te worden. We hebben het zo lang laten liggen, maar dat doen we niet meer. Dat geldt ook voor jou, Vladimir, en jij, Recep, en alle andere poppenspelers die aan de touwtjes van het terrorisme in het Midden-Oosten trekken. Iedereen die mijn romans heeft gelezen, kent het oude Talmoed-gezegde: “Als iemand je komt vermoorden, sta dan op en dood hem of haar eerst.” Wij Israëli’s zijn het beu dat mensen ons komen vermoorden. Het is tijd dat wij opstaan.

We bevinden ons in de beginfase van een lange strijd. Ik kan niet zeggen dat het eerst nog erger zal worden voordat het beter wordt, omdat ik me niets ergers kan voorstellen dan wat er al in Zuid-Israël heeft plaatsgevonden. Ik heb deze gebeurtenis vergeleken met een tweede 9/11, maar zoals ik de foto’s heb gezien en de verhalen heb gehoord, is het niets minder dan een tweede Holocaust. Misschien niet in aantallen, maar zeker in brutaliteit en diepgang van het kwaad. Toch zijn de cijfers verschrikkelijk. In verhouding tot de bevolking is het alsof er op één dag 26.000 Amerikanen wreed worden afgeslacht. En in plaats van dat het één grote gebeurtenis was die iedereen uitschakelde, waren het de onschuldigen die één voor één werden gedood. Kinderen voor de ogen van hun ouders, en ouders voor de ogen van hun kinderen. Neergeschoten op een feestje, neergeschoten in hun bed, geëxecuteerd op straat. Absoluut barbaars.

Maar zelfs in de ergste tijden toont God Zijn genade. Daar werd ik gisteren aan herinnerd. Veel mensen hadden ons gevraagd hoe zij konden bijdragen aan de slachtoffers van de aanslag van zaterdag. Ik nam contact op met een vriend van mij, Yonatan Dubi, en hij gaf een lijst met groepen die hij persoonlijk had doorgelicht. We hebben de lijst rondgestuurd en de reacties waren overweldigend. Zoveel mensen gaven aan deze groepen dat ze moeite hadden de donaties bij te houden. God is goed, en Hij liet Zich zien door zovelen van jullie die het offer brachten om de mensen van mijn land te zegenen.

Bid voor Israël. Bid voor onze leiders, vooral die van de noodregering. Bid voor ons leger. Honderdduizenden hebben hun baan en huis verlaten om tijdelijk weer hun uniform aan te trekken. Bid voor de families van de doden. Bid voor het herstel van de gewonden. Bid voor degenen die gijzelaars zijn of die gijzelaars zijn geweest. Velen zijn op de meest gewelddadige manieren mishandeld. Bid vooral dat God op de een of andere manier in dit alles verheerlijkt zal worden. Hij is goed. Hij is God. Wij vertrouwen op Zijn wegen.

Ik sluit deze nieuwsbrief af met een paar belangrijke bronnen om Israël en de motivaties achter deze aanval beter te begrijpen:

The Final Jihad” – deze video werpt een diepgaande blik op de radicale islam en je krijgt een beeld gezien door de lens van de Bijbel (NL ondertiteld)

Waarom ligt de focus in de eindtijd op Israël? – blog waarom de focus altijd al, maar vooral in de eindtijd is gericht op de vernietiging van Israëel.

Ezechiel 36, 37 & 38 en de eindtijd…  – In deze video wordt uitgelegd wie er de hoofdrol spelen in de Ezechiël oorlog. En deze oorlog is nog niet begonnen. De betreffende landen staan nog ‘buiten spel’. Maar dit kan heel snel veranderen.

Let op – Dit is een vertaalde wekelijkse nieuwsbrief uit het Engels van Amir Tsarfati van Behold Israel. Dit gaat over de ontwikkelingen in het Midden Oosten en hoe je dit kunt duiden met de Bijbelse Profetieën.

Je kunt dit rechtstreeks – in het Engels – ontvangen door je in te schrijven op de website van Behold Israel. In de nieuwsbrief vind je ook alle links naar de bronnen waar de informatie is te verifiëren.