Column – Waarom zou je het boek Openbaring lezen?
In de media zijn er sinds vorige week geen corona-doden en geen besmettingen meer. Het Nederlandse volk is weer...
Bekijk berichtHoe zijn we zover gekomen dat we zo’n groot aantal criminelen vrijlaten voor slechts een handjevol gijzelaars? Twee woorden – slecht beleid! Elke regering en wetshandhavingsinstantie ter wereld weet dat je niet onderhandelt over gijzelaars. Als je dat doet en de slechteriken houden zich daadwerkelijk aan hun afspraken, dan krijg je een tijdelijke dosis vreugde. Maar terwijl jij feest viert, beramen de terroristen plannen voor de volgende keer wanneer ze de inzet voor vrijlating zullen verhogen.
Vroeger stond Israël erom bekend niet te onderhandelen met terroristen, maar daar begon een aantal decennia geleden verandering in te komen. In 1968 werd in Algerije een El Al-vliegtuig met 48 passagiers aan boord vrijgelaten in ruil voor 24 terroristen die geen bloed aan hun handen hadden. Eenenveertig jaar later werd dezelfde prijs – 24 terroristen – uitgedeeld om simpelweg videobeelden te krijgen van een enkele ontvoerde Israëlische soldaat. Van een gruwelijke inflatie gesproken!
Eén keer toegeven betekent dat je gedwongen wordt keer op keer toe te geven tegen steeds hogere prijzen. De diepte waarnaar we zijn gezonken werd duidelijk toen Israël in 2011 werd gedwongen 1.027 Palestijnse gevangenen over te dragen voor de terugkeer van één enkele IDF-soldaat, Gil Shalit. Begrijp me niet verkeerd, ik huilde toen ik de helikopter boven mijn hoofd zag vliegen en Shalit naar ons land terugbracht. Ik ben zo dankbaar dat ik hem en alle gijzelaars thuis heb. Maar onze winst op de korte termijn heeft ons op de lange termijn pijn bezorgd. In feite behoorde Yahya Sinwar, de overleden, bloeddorstige leider van Hamas in Gaza, tot wier ruil voor het leven van Shalit. Ondanks de kracht van ons leger kennen de terroristen onze zwakke plek. Ze nemen onze mensen mee, en uiteindelijk zullen we toegeven.
Het meest frustrerende hieraan is dat ik geen uitweg zie uit de puinhoop waarin we terecht zijn gekomen. In ieder geval niet met de manier waarop onze regering nu is gestructureerd. We hebben een Hooggerechtshof dat gijzelaars boven veiligheid stelt. Erger nog, ze hebben terroristen boven de veiligheid van Israël geplaatst. Het Israëlische Hooggerechtshof is gevuld met liberale linkse radicalen die zichzelf in stand houden omdat ze de macht hebben om elkaar te benoemen. Zolang we dit krankzinnige rechtssysteem laten zoals het is, zal Israël altijd in gevaar zijn. 7 oktober zal slechts het voorproefje zijn van wat waarschijnlijk in het verschiet ligt.
Het was een bijzondere week voor de onlangs herbenoemde Amerikaanse president. Honderden wetsontwerpen zijn ondertekend, een kabinet dat anders is dan ooit tevoren passeert de senaat, en internationale leiders testen de diplomatieke wateren om te ontdekken dat wanneer deze president praat, je beter kunt luisteren.
Deze dagen zijn in veel opzichten goed geweest voor Israël.
En waarom zouden deze landen een gokje willen wagen op de meest moorddadige mensen op aarde? Zij weten wie de overgrote meerderheid van de Palestijnen is. Bijna elke Palestijn is opgevoed om de Joden te haten. Liri Albag, een gijzelaar die zaterdag net werd vrijgelaten, zei: “Ik zat met kinderen van vier en acht jaar oud die zeiden: ‘Spuug op de Jood.’ Er zijn twee miljoen terroristen in Gaza, vergis je niet. Het zijn daar allemaal terroristen.”
Iedereen kan hun slogans zingen of toespraken houden over onschuldige burgers. Maar ze baseren hun overtuigingen op een fictie die ze zelf hebben gecreëerd. Ze zijn er nog nooit geweest.
De buurlanden van Israël weten dit over de Palestijnen en daarom zeiden ze zo snel nee tegen de vluchtelingen. Het is waarschijnlijk dat het voor Trump veel moeilijker zal zijn om hun gesloten deuren te openen dan die van Colombia.
Terwijl de IDF zijn strijdkrachten in Gaza verzwakt, komt Hamas terug uit hun holen. De witte pick-ups zijn terug in heel Gaza, en mannen in uniform worden opnieuw door jong en oud op straat gevierd. Het zal interessant zijn om te zien of dat enthousiasme voor Hamas zal aanhouden zodra de vluchtelingen die naar het noorden terugkeren, zien wat er nog over is van hun steden. Natuurlijk zullen er beschuldigende vingers naar Israël worden gewezen. Maar er zullen velen zijn die twee en twee bij elkaar optellen en erkennen dat het de acties van hun eigen lokale terroristenleger waren die ertoe leidden dat hun huizen als een stuk naan met de grond gelijk werden gemaakt.
Ik weet dat ik het in de vorige twee delen over gijzelaars heb gehad, maar die zijn het onderwerp van de dag. Vandaag zijn nog drie gevangenen vrijgelaten. Het zijn Arbel Yehud (29), Agam Berger (19) en Gadi Moses (80), samen met vijf Thaise burgers. Eerder werd gemeld dat Gadi Moses een van de overleden gijzelaars was, maar het lijkt erop dat de informatie vals was. Het is dit soort verwarde informatie die mij ervan weerhoudt namen van vermoorde gevangenen vrij te geven. In ruil voor de terugkeer van deze onschuldigen zou Israël 110 Palestijnse gevangenen vrijlaten, waaronder 32 die levenslange gevangenisstraffen uitzitten.
Premier Netanyahu beval echter de bussen met de Palestijnen om te keren en terug te gaan naar de gevangenis. De reden? Toen onze gijzelaars aan ons werden teruggegeven, werden ze gedwongen zich door een menigte te begeven waarin ze bijna werden gelyncht. Duizenden schreeuwende mensen omringden hen, duwend en trekkend. De premier zei: “Ik neem de gruwelijke scènes uit de vrijlating van onze gijzelaars met de grootste ernst op – nog een bewijs van de barbaarse wreedheid van Hamas. Ik eis dat bemiddelaars ervoor zorgen dat dit nooit meer gebeurt en dat ze de veiligheid van onze gijzelaars garanderen. Iedereen die hen kwaad durft te doen, zal met zijn eigen bloed boeten.” Uiteindelijk werden de Palestijnen na een vertraging van drie uur waarin overeenstemming was bereikt, vrijgelaten.
Zaterdag worden nog drie gijzelaars vrijgelaten, en naarmate de week vordert, worden er nog meer gijzelaars vrijgelaten. Na de eerste fase van het staakt-het-vuren zal Hamas echter nog steeds 64 van onze mensen vasthouden – hoewel wordt aangenomen dat minder dan 30 daarvan nog in leven zijn. Fase twee van de deal zegt in wezen: “Hé Israël, je kunt de rest van je ontvoerde gijzelaars terugkrijgen als je gewoon vertrekt.” Ik kan eerlijk gezegd niet zeggen wat er zal gebeuren als die tijd aanbreekt. Ik weet hoe graag we onze mensen terug willen. We kunnen ons echter niet zomaar terugtrekken en alles laten terugkeren naar hoe het voorheen was. Hamas mag niet aan de macht blijven. Op dit moment zijn we er voor het eerst in de geschiedenis getuige van dat er militaire kosten worden betaald voor gijzelaars. Israël geeft terrein op in ruil voor zijn gehavende en gekneusde burgers. Dit is werkelijk een verknipte wereld.
Zondag was de deadline voor alle IDF-troepen om Libanon te verlaten, volgens de door het Westen bemiddelde wapenstilstandsovereenkomst. Israël zegt echter dat Libanon zich niet aan de afspraak houdt, en de Libanezen zeggen dat de Israëli’s aarzelen over de terugtrekking. Toen de deadline naderde, drong een massamars richting het Israëlische leger op, nadat ze waren weggeweest. De IDF opende het vuur en 22 mensen werden gedood. Nu is de deadline voor het staakt-het-vuren verlengd tot 18 februari. Vrede in de regio zal alleen komen als de Libanezen in het zuiden veiligheid en normaliteit verkiezen boven Hezbollah.
Als u uw agenda bij de hand heeft, noteer 8 december als een speciale dag. Dat is de feestdag die de nieuw geïnstalleerde (vanaf gisteren) president van Syrië, Ahmed al-Sharaa, in het leven heeft geroepen om de val van het Assad-regime te vieren. Voel je vrij om dienovereenkomstig te herdenken.
Nu al-Sharaa aan de macht is, vallen andere Syrische revolutionaire facties uiteen en fuseren ze binnen het Ministerie van Defensie om een nieuw Syrisch leger te vormen. Gelukkig voor Israël wordt dat leger niet buiten de zuidgrens geleid. Het laatste wat de Syriërs op dit moment willen doen, is de strijd aangaan met Israël. Nu Iran hen in de steek laat en de VS over hun schouders meekijken, zal de regering van al-Sharaa zich concentreren op dringende interne behoeften, zoals het onderdrukken van het verzet van de Druzen in het zuiden en de Koerden in het noorden.
Israël gaat intussen profiteren van de zorgen van Syrië. De IDF is vastbesloten om voor onbepaalde tijd op de top van de berg Hermon en in de veiligheidszone te blijven, om de veiligheid vanaf dat deel van de grens te garanderen.
Zoals je leest leven we in de eindtijd. De periode vlak voor de grote verdrukking zoals onder andere beschreven staat in het bijbelboek Daniël en Openbaring. Vind je het spannend? Maakt het je ongerust over hoe het verder moet? Maak daarom vandaag de keuze om een relatie met God aan te gaan. Dat gaat via zijn Zoon Jezus. Hoe? Kijk de video: Hoe kan ik God leren kennent over de ontwikkelingen in het Midden Oosten en hoe je dit kunt duiden met de Bijbelse Profetieën.
Je kunt dit rechtstreeks – in het Engels – ontvangen door je in te schrijven op de website van Behold Israel. In de engelstalige nieuwsbrief vind je ook alle links naar de bronnen waar de informatie is te verifiëren.
Als je dat nog niet hebt gedaan, word dan lid van het Telegram-kanaal van Amir Tsarfati. Onlangs passeerde het de 560.000 abonnees, en het neemt nog dagelijks toe. Dat komt omdat Telegram de enige plek is waar iedereen volledig op de hoogte kan worden gehouden van alles wat er gaande is in Israël, het Midden-Oosten en de rest van de wereld, zonder angst om te worden gecensureerd.