Eindtijd Nieuwsbrief Behold Israel | Amir Tsarfati | 19 juni 2025

Shalom vanuit Israël! Sommigen vragen zich misschien af hoe ik vrede kan wensen vanuit een land dat momenteel in oorlog is. Dat komt doordat mijn vrede niet afkomstig is van regeringen, wapens of verdragen. Mijn vrede komt van de Almachtige God, die waakt over Zijn volk. Hij die nooit sluimert noch slaapt, heeft Zijn hand op Israël, net zoals Hij dat heeft op allen die Hij zijn eigen noemt. Daarom kan mijn hart rusten in de Heer, zelfs terwijl ik constant de straaljagers hoor opstijgen slechts enkele kilometers van mijn huis.

“Sommigen vertrouwen op strijdwagens en anderen op paarden, maar wij vertrouwen op de naam van de HEER, onze God” (Psalm 20:7).

De oorsprong van de oorlog

Het begon allemaal met een natie die in vrede wilde leven en door de wereld erkend wilde worden als rechtmatig bestaand. Deze natie, mijn natie, werd officieel erkend door veel landen, hoewel ze door weinigen geliefd was. Het probleem van Israël lag altijd bij de gewelddadige vastberadenheid van vijanden die ons recht om te bestaan afwijzen. Vóór februari 1979 was Iran in de categorie vriend van Israël, maar met de komst van Ayatollah Khomeini en zijn radicale, islamitische regime werd de regering in Teheran snel onze ergste vijand.

Het vernietigen van Israël werd de nummer één prioriteit van Iran, belangrijker dan het zorgen voor hun eigen volk. Toen Iraniërs zich verzetten, werden ze geconfronteerd met de harde hand van de Basij, een paramilitaire politiemacht binnen het land die belast was met het handhaven van de shariawetgeving en het neerslaan van verzet tegen het regime. Voor externe vijanden creëerde de regering van Khomeini de Islamitische Revolutionaire Garde Corps (IRGC), die de belangrijkste militaire tak van het land werd. Binnen de IRGC is de Quds Force, die zowel intelligentie als speciale strijdkrachten combineert en het elitegevechtselement van de militairen is.

Nadat het islamitische regime stevig was gevestigd, begon het zichzelf te vestigen als een regionale grootmacht. Haar methodologie was om proxy-terroristische milities in het Midden-Oosten te creëren, trainen en financieren om regeringen te destabiliseren en Israël aan te vallen. Zo werden Hezbollah, Hamas, de Houthi’s en alle kleinere sjiitische milities in Irak, Syrië en omliggende landen geboren. Dit gaf Iran een laag van afstand en ontkenning terwijl Israël gedwongen werd zich te verdedigen tegen aanval na aanval van de proxy’s.

Op het eerste gezicht had Iran zich ontwikkeld tot een geduchte tegenstander. Europese grootmachten en de meeste Amerikaanse regeringen geloofden in de propagandakracht die Iran uitstraalde. Maar toen doodde premier Benjamin Netanyahu Hassan Nasrallah, de leider van Hezbollah, en stortte Hezbollah al snel in. Dit leidde tot de val van Syrië en het instorten van milities na milities. Plotseling kon iedereen zien dat de macht van Iran slechts een kaartenhuis was dat begon in te storten.

Ondertussen was het onderliggende gevoel dat de meeste naties argwanend waren ten opzichte van Iran de mogelijkheid dat ze een kernwapen zouden verwerven, omdat niemand er aan twijfelde dat ze een reden zouden vinden om het te gebruiken. Het islamitische regime zwoer dat ze geen bom aan het bouwen waren, maar keer op keer werd bewezen dat ze leugenaars waren. Maar iedereen was te bang voor de groeiende macht van Iran en de invloed in het Midden-Oosten om er iets aan te doen. Maar met het ineenstorten van het kaartenhuis besefte Israël dat het tijd was om toe te slaan. Ze vroegen de Verenigde Staten om hulp en President Donald Trump zei: “Wacht even. Misschien kan ik een deal krijgen.” Trump vertelde Ayatollah Khamenei dat Iran 60 dagen de tijd had om in te stemmen met een deal die het Iraanse kernprogramma zou beëindigen. Iran dreigde en dreigde en vertraagde, terwijl Israël zijn tijd afwachtte. De 60 dagen gingen voorbij, en op dag 61 viel Israël aan.

Het begin van de oorlog

Operatie Rising Lion gelanceerd op vrijdag 13 juni. De Israëlische inlichtingendiensten, bevestigd door andere internationale bronnen, maakten duidelijk dat Iran zich haastte om een kernwapen te verwerven zoals ze maar konden. Als er niet onmiddellijk actie werd ondernomen, zou het snel te laat zijn. De Israëlische defensie strijdkrachten vielen aan. Bijgestaan door de Mossad, gebruikten ze methoden die zo creatief briljant waren dat ik niet kan wachten om er enkele van op te nemen in de volgende release van de thriller van Nir Tavor in mei.

Er werden vier belangrijke gebieden aangevallen.

1. Kernfaciliteiten met precisieaanvallen op Natanz, Parchin en Isfahan die de mogelijkheden voor uraniumverrijking en onderzoek naar kernwapens van Iran lamlegden.
2. Luchtverdedigingssystemen, inclusief belangrijke radarsites en S-300-systemen, werden vernietigd in Hamedan, Teheran en Tabriz, waardoor Israël luchtoverwicht kreeg over westelijk Iran.
3. Doelwitten van het regime en het leger werden aangevallen, waaronder hoge commandanten, het hoofdkwartier van de IRGC en raketdepots in Kermanshah en Khorramabad.
4. De energie-infrastructuur werd getroffen door een enorme explosie bij de South Pars-gasraffinaderij in Kangan, wat Israëls eerste keer was dat het een van de kritieke olie- en gassectoren van Iran trof.

Ondanks alle aanvallen in en rond de kernfaciliteiten van Iran heeft het IAEA bevestigd dat er geen stralingslekken zijn geweest, met de Bushehr- en Khondob-energiecentrales die onaangetast en veilig blijven.

Deze eerste aanvallen waren verwoestend voor Iran. Binnen enkele ogenblikken werd bijna 20% van de raketlanceermogelijkheden van Iran uitgeschakeld. Dat aantal is nu gestegen tot 66% vanwege de constante jacht van de Israëlische luchtmacht (IAF) op lanceerinstallaties, waarvan er nog slechts 100 over zijn. Dit verklaart waarom het aantal raketten dat dagelijks op Israël wordt afgevuurd afneemt, ondanks dat Iran er duizenden op voorraad heeft. IRGC-vliegtuigen werden op de grond vernietigd, luchtverdedigingssystemen werden opgeblazen, en de topmilitaire besluitvormers konden niets doen omdat velen al waren uitgeschakeld tijdens gerichte aanvallen in de eerste nacht terwijl ze nog sliepen. Tot nu toe omvat de lijst van dode militairen en wetenschappers (maar is zeker niet beperkt tot):
• Hossein Salami – hoofd van de IRGC
• Amir Ali Hajizadeh. hoofd van het IRGC raketprogramma
• Mohammad Bagheri, hoofd van de inlichtingendienst en de hoogst geplaatste militaire functionaris van het land
• Mohammed Kazemi, hoofd van de IRGC-inlichtingendienst
• Mohammad Hassan Mohaqiq, plaatsvervangend hoofd van de IRGC-inlichtingen
• Mohsen Bakri, hoofd van de Quds Force-inlichtingendienst
• Abu al-Fadl Nikouei, plaatsvervangend hoofd van de Quds Force-inlichtingendienst
• Gholam Ali Rashid – commandant van de algemene staf van de strijdkrachten
• Ali Shadamani – commandant van de algemene staf van de strijdkrachten, die vier dagen na de dood van Rashid de functie op zich nam
• Fereidoun Abbasi, leidend nucleair wetenschapper en voormalig hoofd van de Atomic Energy Organization van het land
• Mohammad Mehdi Tehranchi, hoofd van de Islamitische Azad Universiteit van Iran in Teheran, samen met vier andere wetenschappers
• Ali Shamkhani, top militaire en nucleaire adviseur

Deze “het hoofd van de slang afsnijden”-strategie zorgde ervoor dat premier Netanyahu het de Pagers Operatie noemde, maar dan op steroïden. Bovendien viel de IAF Natanz aan aan het begin van de operatie. Op dat moment draaiden de massale centrifuges daar, uranium verrijkend. Wanneer centrifuges worden getroffen terwijl ze draaien, breken ze in duizend stukken. Als Iran 10 minuten eerder had geweten, hadden ze ze uitgeschakeld. Dit was een van de belangrijkste uitkomsten van de aanvallen.

Israël trof ook het Iraanse tv-gebouw, wat de mogelijkheid van het regime om propaganda te verspreiden sterk beïnvloedde. Gisteren, nadat beperkte televisie-uitzendingen weer waren hersteld, werd het programma gehackt en werd een video vertoond die mensen opriep de straat op te gaan tegen het regime.

Er waren drie hoofdpunten in deze aanval van Israël.

• Ten eerste, het verwijderen van het raketprogramma.
• Ten tweede, het vernietigen van het kernwapenprogramma.
• Ten derde, het deactiveren van Iran’s proxy-milities.

Je zult merken dat het omverwerpen van het Iraanse regime niet op deze lijst staat. Niet dat Israël er tegen zou zijn, maar het is gewoon niet waar onze prioriteiten liggen. Het omverwerpen van regimes is meer iets voor de CIA, en we zullen zien of president Trump enige middelen toewijst om Iran een beetje van zijn pre-1979 uitstraling te geven.

Hoe het er nu voor staat

Teheran is een spookstad. Terwijl Iran opzettelijk Israëlische burgers aanvalt, heeft Israël van tevoren gewaarschuwd voor de gebieden in verschillende wijken van Teheran en andere steden die ze zouden aanvallen. Waarom valt Israël burgergebieden aan? Omdat de IRGC de tactieken van hun vuile proxy’s gebruikt en hun eigen mensen als menselijke schilden gebruikt. Vanaf 8 oktober 2023 heeft nog nooit eerder een leger zulke strikte voorzorgsmaatregelen genomen om de burgerlevens van de vijand te beschermen zoals de IDF. Hierdoor hebben Israëlische soldaten risico gelopen en zijn veel vijandige strijders met de burgerbevolking kunnen ontsnappen, maar het Israëlische leger wijkt niet af van die normen.

Helaas, zoals hierboven vermeld, richt Iran zich specifiek met hun ballistische raketten en drones op de burgerbevolking van Israël.

• De drones zijn ineffectief geweest. Van de 1000 die vanaf het begin van de campagne zijn gelanceerd, bereikten slechts 200 de grenzen van Israël en werden al die raketten onderschept.
• De islamisten hebben meer succes gehad met hun raketten. Van de 400 ballistische raketten die zijn afgevuurd, hebben er 30 burgergebieden in Israël getroffen. Er zijn 25 doden gevallen als gevolg hiervan, met 600 gewonden. Bovendien zijn 4000 mensen gedwongen hun beschadigde woningen te verlaten.
• Indicatief voor de strategie van Iran, is dat er geen enkele Israëlische soldaat is gedood door hun aanvallen.

Breaking News: Iran heeft opnieuw Israëlische burgerdoelen aangevallen met hun raketten vanmorgen, waarbij in totaal acht locaties werden getroffen. En, opnieuw, zagen we hoe God de schade verzachtte. Eén van de getroffen plaatsen was het Soroka Medisch Centrum in Beer Sheba, dat direct werd geraakt. Volgens een arts van het ziekenhuis, “We evacueerden gisteren al het oude chirurgische gebouw dat vandaag direct werd geraakt. Het is een groot wonder.” God is goed! De tirannen in Teheran moeten hebben gerealiseerd hoe dit eruit zou zien op het wereldtoneel, dus verzonnen ze een valse propagandastuk over hoe Israël militaire tanks onder het ziekenhuis zou opslaan. Dit is de ketel die de pan zwart noemt. Het regime dat hun eigen burgerwijken gebruikt als menselijke schilden voor hun raketlanceerders, beschuldigt Israël, dat zijn wapens opslaat in daadwerkelijke wapenopslagplaatsen, van het gebruik van menselijke schilden. Het is een wanhopige leugen van wanhopige mensen. In de aanval van gisteravond raakten zes mensen ernstig gewond, vier in Holon en twee in Ramat Gan. Premier Netanyahu zei: “We zullen de volle prijs vragen van de tirannen in Teheran.” Uit zijn langere verklaring en een verklaring van minister van Defensie Israel Katz, kunnen we twee dingen leren. Ten eerste is er een directe dreiging richting Ayatollah Khamenei. Ten tweede werkt Israël eraan om het tirannieke regime te ondermijnen, zonder het echt omver te werpen.

Zoals hierboven vermeld, blijft de IAF mobiele raketlanceerders jagen.

De grootste taak die nog te vervullen is, is de vernietiging van de Fordow-kernlocatie. Dit is een ondergrondse faciliteit, en de ingang ervan is goed beschermd door het omliggende terrein. Alleen de GBU-57 Massive Ordnance Penetrator heeft de kracht om de diepten van deze faciliteit te bereiken. Ook wel een bunker-buster genoemd, is deze bom van 30.000 pond te zwaar om door de IAF te worden ingezet. De VS zou moeten helpen met een B-2 of B-52 om deze enorme explosieven op de Fordow-faciliteit te laten vallen. Zoals het er nu uitziet, is president Trump bereid te helpen. Een belangrijke factor die hem overtuigde, was een boodschap van de Amerikaanse ambassadeur in Israël, Mike Huckabee. In zijn sterke en overtuigende woorden klonk hij meer als een pastor dan een ambassadeur, en ik denk dat er geen twijfel over bestaat dat de Heer hem in zijn huidige positie heeft geplaatst voor zo’n tijd als deze. Nu worden B-52’s voorbereid op Diego Garcia in de Indische Oceaan. Hopelijk zal president Trump deze assistentie toestaan om het nucleaire wapensysteem van Iran eens en voor altijd te vernietigen. Israël heeft de luchtverdediging rond de Fordow-faciliteit al uitgeschakeld, wat de weg vrijmaakt voor Amerikaanse bommenwerpers.

Op het moment van schrijven zijn er geen onderhandelingen gepland tussen Israël en Iran of de VS en Iran. Momenteel bevinden de VS en Iran zich nog in een woordenoorlog, maar het is onwaarschijnlijk dat het daarbij blijft. Het leiderschap van Iran vluchtte naar Oman, en Israël stemde in met een Amerikaans verzoek om de vliegtuigen niet neer te halen terwijl ze vlogen. Ondertussen zijn diplomaten van veel landen gezien die Iran ontvluchtten, waarbij velen de noordgrens overgingen naar Azerbeidzjan.

Wat ziet de toekomst eruit?

Ik kan alleen voorspellen op basis van wat ik heb gezien. Ik geloof dat het nucleaire programma van Iran zal eindigen, en ik denk dat het op gewelddadige wijze zal eindigen. Terwijl het mogelijk is dat de ayatollahs snel een gematigde overgave uit hun tulbanden kunnen trekken, denk ik niet dat ze de moed of vooruitziendheid hebben om hun verliezen te beperken. Als ze om vrede vragen, geloof ik niet dat Trump het zou accepteren zonder een plan voor de onmiddellijke vernietiging van hun nucleaire faciliteiten, en ik weet dat Netanyahu dat niet zou doen. Mijn beste gok is dat de VS assistentie zal bieden tegen Fordow en andere ondergrondse faciliteiten die diep penetratie nodig hebben. Zodra de nucleaire dreiging is geëlimineerd, het raketprogramma is vernietigd en het proxy-netwerk van Iran is ingestort, geloof ik dat Netanyahu een einde zal maken aan de militaire acties van Israël. Nogmaals, hij is niet uit op het omverwerpen van iemand. Hij wil gewoon vrede en veiligheid voor het Israëlische volk.

Zullen de Iraanse mensen zich tegen het regime verzetten? Ik hoop het. Het volk van Iran is geweldig, maar ze leven al bijna een halve eeuw onder islamitische onderdrukking. Er is nooit eerder zo’n kans geweest voor de massa om de regering omver te werpen. Maar dat is niet Israël’s taak. En ook niet die van Amerika, hoewel sommige leden van de drieletterige agentschappen het misschien niet met me eens zijn.

Als Iran capituleert, zullen de terroristische proxy’s dan instorten? Absoluut. Hezbollah, Hamas, de Houthi’s en alle anderen zijn afhankelijk van Iran voor hun bestaan. Een gebroken Iran heeft geen kracht meer om ze te financieren, bewapenen of te beschermen. Ik zie makkelijk de Jemenitische strijdkrachten opstaan tegen de Houthi’s en ze uiteindelijk neerhalen. Hezbollah staat al op de rand van ineenstorting, en het zou niet veel kosten van Libanon om ze tot een einde te brengen. Dit is vooral waar als de ayatollahs worden verwijderd. Geen ayatollahs, geen radicaal sjiitisch Midden-Oosten, geen hoop of doel meer voor proxy-milities.

Sommigen vragen zich af of we als gelovigen in bijbelse profetieën eigenlijk hopen op een radicale verandering in het leiderschap van Iran. Zou dat de tijdlijn voor de oorlog van Ezechiël 38 niet terugdraaien, omdat een nieuw regime misschien weer vriendelijk wordt met Israël? Absoluut niet!

• Ten eerste moeten we altijd het goede boven het kwade kiezen. Het evangelie komt al op miraculeuze wijze in Iran onder dit boze regime. Stel je het open veld voor bediening voor als de poorten weer worden geopend naar het westen!
• Ten tweede heeft God Zijn tijdlijn. Als we hopen dat slechte dingen doorgaan om Zijn komst te versnellen, is dat een teken dat we niet vertrouwen dat Hij alles onder controle heeft. Het is niet zo dat God de oorlog heeft ingesteld om te starten op 7 juli, maar dat hij plotseling moet uitstellen omdat Iran weer vriendelijk is. Hij heeft Zijn tijd, en er is niets wat wij kunnen doen om dat te veranderen.

We leven in bijbelse tijden. Of er nu een regimeverandering in Iran komt of niet, ik geloof dat de dagen voorspeld in Ezchiel, Daniël en Openbaring elk moment kunnen beginnen. In de tijd die we nog hebben, moeten we bezig zijn met de zaken van onze Vader, Zijn waarheid delen met degenen om ons heen en elkaar liefhebben zoals Hij ons heeft liefgehad. En we moeten op onze knieën bidden. We bidden dat Gods wil geschiedt. We bidden om Zijn bescherming over het volk van Israël en de vele onschuldige mensen in Iran die niets met dit onderdrukkende regime te maken willen hebben. En, volgens het mandaat in Psalm 122:6, bidden we voor de vrede van Jeruzalem.

Zoals je leest leven we in de eindtijd. De periode vlak voor de grote verdrukking zoals onder andere beschreven staat in het bijbelboek Daniël en Openbaring. Vind je het spannend? Maakt het je ongerust over hoe het verder moet? Maak daarom vandaag de keuze om een relatie met God aan te gaan. Dat gaat via zijn Zoon Jezus. Hoe? Kijk de video: Hoe kan ik God leren kennent over de ontwikkelingen in het Midden Oosten en hoe je dit kunt duiden met de Bijbelse Profetieën.

Je kunt dit rechtstreeks – in het Engels – ontvangen door je in te schrijven op de website van Behold Israel. In de engelstalige nieuwsbrief vind je ook alle links naar de bronnen waar de informatie is te verifiëren.

Als je dat nog niet hebt gedaan, word dan lid van  het Telegram-kanaal van Amir Tsarfati. Onlangs passeerde het de 615.000 abonnees, en het neemt nog dagelijks toe. Dat komt omdat Telegram de enige plek is waar iedereen volledig op de hoogte kan worden gehouden van alles wat er gaande is in Israël, het Midden-Oosten en de rest van de wereld, zonder angst om te worden gecensureerd.