Column – Waarom zou je het boek Openbaring lezen?
In de media zijn er sinds vorige week geen corona-doden en geen besmettingen meer. Het Nederlandse volk is weer...
Bekijk berichtOp 28 en 29 mei organiseren we in evenementenlocatie De Basiliek de tweedaagse Discovering Daniel-conferentie, waarin we het hele profetische boek Daniël behandelen.
Twee medewerkers van de Israëlische ambassade vermoord in Washington D.C.
Een jong Israëlisch stel is gisteravond doodgeschoten door een pro-Palestijnse terrorist toen ze een evenement verlieten bij het Capital Jewish Museum in Washington D.C. De slachtoffers, Yaron Lischinsky en Sarah Milgrim, werkten bij de Israëlische ambassade. De 30-jarige Elias Rodriguez schoot hen koelbloedig neer op straat. Daarna liep hij het gebouw binnen waar hij door beveiliging werd aangehouden. Tijdens zijn arrestatie riep hij: “Free, Free Palestine!” Uit onderzoek blijkt dat hij een antisemitische, radicaal-socialistische Hamas-aanhanger is, en dat de moord vooraf gepland was. Eigenlijk moeten we zeggen: de moord was gepland – de slachtoffers waren willekeurig, zolang het maar Joden waren. Meer details zijn te vinden op mijn Telegramkanaal.
Persoonlijk kende mijn familie – en vele anderen die ik ken – Yaron. Hij was een gelovige, zoon van een Messiasbelijdende Joodse vader en een Duitse, eveneens gelovige moeder. Ik leerde Yaron’s vader, Daniel, kennen in de tijd dat we beiden gids waren in Israël. Yaron was een goed mens. Hij had net een ring gekocht en wilde Sarah volgende week in Jeruzalem ten huwelijk vragen. Weer zijn mooie jonge levens gestolen, enkel en alleen omdat ze Joods waren.
Zakenreis van president Trump naar het Midden-Oosten
Toen de Amerikaanse president Donald Trump vorige week naar het Midden-Oosten reisde, was dat niet voor sightseeing, een vriendenbezoek of politieke onderhandelingen. Het was een ouderwetse zakenreis: koffer pakken, haasten naar het vliegveld, slapen in matige hotels en kijken naar slechte tv-programma’s op wandgemonteerde schermen onder onmogelijke hoeken – behalve dan dat anderen zijn koffer pakten, hij met Air Force One vloog en in koninklijke paleizen verbleef. Of zijn tv draaibaar was weet ik niet, maar dat vermoed ik wel.
Vanaf het moment dat het vliegtuig landde in Riyad, was hij in volledige Art of the Deal-modus. En het werkte. Tegen de tijd dat hij de Verenigde Arabische Emiraten verliet, had hij voor $5,1 biljoen aan deals voor Amerika binnengehaald. Dat is Amerika op de eerste plaats zetten. Trad hij daarbij mensen op de tenen en veroorzaakte hij onrust? Absoluut. Dat hoort nu eenmaal bij deze president. Was ik een van de onrustigen? Zeker, vooral vanwege zijn toenadering tot de Syrische president al-Sharaa en zijn belofte om sancties op te heffen. Maar ik begrijp het doel van zijn reis en de meeste middelen die hij gebruikte om zijn succes te behalen.
Wat de regering duidelijk probeert te maken – ondanks wat de ‘fake news’-media beweren – is dat deze president en dit Witte Huis pal achter Israël staan en premier Netanyahu zullen steunen in elke beslissing die hij nodig acht om het land veilig te houden. En mocht Israël kiezen voor een koers die Amerika niet zint, dan zijn er geen tekenen dat er, zoals onder de vorige regering, met sancties gedreigd zal worden.
De wielen van Operatie Gideons Strijdwagens beginnen te draaien
Zoals ik vorige week al meldde, stond Hamas voor een keuze: het Witkoff-voorstel accepteren (gijzelaars ruilen voor een tijdelijk staakt-het-vuren) of het afwijzen. Hamas heeft het voorstel afgewezen – dus is de operatie van start gegaan.
In de eerste fase worden burgers geëvacueerd naar een veilige zone tussen de Morag- en Philadelphi-corridors. Noord-Gaza werd bedekt met pamfletten waarin werd aangekondigd dat het leger eraan komt en dat men veiligheid in het zuiden kan vinden. Daar krijgen de inwoners humanitaire hulp en de mogelijkheid om te emigreren naar een plek waar ze een nieuw leven kunnen opbouwen.
Tegelijkertijd begon de tweede fase: het leger trekt Noord-Gaza binnen met als doel alles – bovengronds en ondergronds – te vernietigen. Israël zal nooit veilig zijn zolang Hamas aan de grens actief is, dus moet dat risico definitief worden uitgesloten. Deze acties zorgen voor grote ophef in de internationale gemeenschap, waar we hieronder op ingaan.
Hamas vecht terug, maar zwakjes. Gisteren werd een raket op Ashkelon afgevuurd, maar uit de lucht gehaald. Van de 93 vrachtwagens met hulpgoederen die dinsdag Gaza binnenreden, werden er 11 beroofd door Hamas-bendes. Ze zijn gedegradeerd tot een leiderloze criminele groep. Na de liquidatie van Mohammed Sinwar is hun commandostructuur verder verzwakt. Hun krachtigste wapen is momenteel het geklaag van wereldleiders, maar Netanyahu’s regering trekt zich daar niets meer van aan.
Houthi’s proberen blokkade op te leggen aan luchthaven Ben Gurion
Even wachten… Sorry, ik moest lachen. Dat is hoe de Houthi’s de kop graag zouden zien. Maar helaas…
Zoals ik vorige week meldde: na meer dan 400 raketten kwam er eindelijk eentje door – die een struik en een mierenhoop trof in de buurt van Ben Gurion. Na die mislukking hebben ze hun aandacht verlegd naar een zeeblokkade van Israël. Ze willen vrachtverkeer via de Bab al-Mandeb-straat blokkeren – een cruciale verbinding tussen de Rode Zee en de Golf van Aden. Alle goederenvervoer vanuit Azië naar Israël moet door deze zeestraat. Die ligt bovendien vlak bij Jemen, dat onder invloed van de Houthi’s staat.
Israël is inmiddels begonnen met luchtaanvallen op Jemenitische zeehavens en op de internationale luchthaven van Sana’a. Als de Houthi’s werkelijk Israëls verbinding met Azië proberen te blokkeren, dan escaleert de situatie snel. President Trump heeft laten weten dat de VS zich daar niet in mengt, zolang Amerikaanse schepen buiten schot blijven. Tegelijkertijd is duidelijk gemaakt dat Amerika Israël volledig zal steunen bij het beschermen van zijn bevolking en economie.
Onrust in Syrië leidt tot akkoord tussen Turkije en Israël
Zoals ik beschreef in mijn laatste roman The Sick Man’s Rage, zijn Israël en Turkije geen vrienden. Toch zijn er momenten waarop ze elkaar vinden, bijvoorbeeld in de onrust in Syrië. Turkije bestrijdt de Koerden in het noorden, Israël pakt Hezbollah en Hamas in het zuiden aan en beschermt de Druzen tegen de milities van president al-Sharaa. Geen van beide landen wil een conflict riskeren door elkaars legers te kruisen. Daarom hebben Turkije en Israël nu afspraken gemaakt om hun militaire operaties te coördineren en elkaars pad te mijden.
Israël actief in Libanon
Het Israëlische leger (IDF) is nog steeds zeer actief in Zuid-Libanon. Gisteren werd bij een drone-aanval in Yater een commandant van de Hezbollah Radwan-eenheid uitgeschakeld. Hezbollah had jarenlang vrij spel in het zuiden en heeft zich daar stevig ingegraven. Ze eruit krijgen en uitschakelen is een langdurige, moeizame klus.
Een gênant moment deed zich voor tijdens de inhuldiging van paus Leo XIV in het Vaticaan. De Libanese president Joseph Aoun werd daar begroet door een druzengeestelijke – niemand minder dan sjeik Mowafaq Tarif, de spirituele leider van de Israëlische Druzen. Een fotograaf legde het moment vast en de foto ging viraal. De ophef in Libanon was groot, waarna Aoun zich haastte te verklaren dat hij de man niet kende en zich van hem distantieerde.
Aftellen voor Iran
Iran heeft het nieuwste Amerikaanse voorstel voor een nucleaire deal afgewezen en ook een uitnodiging van Oman voor een vijfde onderhandelingsronde geweigerd. De grootste struikelblok: de centrifuges waarmee uranium wordt verrijkt. Washington vindt dat Iran die niet nodig heeft, Teheran weigert ze op te geven. President Trump is duidelijk: een nucleair Iran zal hij nooit toelaten. De VS begrijpen ook dat Israël alles moet doen wat nodig is om te voorkomen dat Iran een kernwapen ontwikkelt.
Het drama genaamd het Eurovisie Songfestival
Europa, ik houd van velen van jullie. Maar helaas: veel van jullie regeringen en media zijn totaal ontspoord. Neem nou het Eurovisie Songfestival. Voor wie het niet kent: elk land stuurt een artiest met een liedje en het publiek stemt. Er zijn twee soorten stemmen: een vakjury van vijf personen per land (veelal politiek en bevooroordeeld), en het grote publiek.
Israëls inzending was Yuval Rafael, een jonge vrouw die het Nova-festival van 7 oktober overleefde door zich onder lichamen te verstoppen. Ze zong prachtig en werd massaal gesteund door het publiek, dat haar op nummer één zette. De jury echter plaatste haar op een gedeelde 14e plek – helaas geen verrassing.
Al vóór het festival wilden omroepen uit Slovenië, Spanje, IJsland, België en Ierland Israël uit de competitie weren. Spanje’s premier en anderen spraken zich hier openlijk voor uit. 72 oud-deelnemers ondertekenden een brief waarin Israël werd afgewezen. Zelfs de uiteindelijke winnaar, JJ uit Oostenrijk, zei dat het volgende festival “in Wenen en zonder Israël” moet plaatsvinden. Tijdens Yuvals optreden klonk er boegeroep vanuit het publiek.
Toch liegen de stemmen niet: het publiek stemde Israël op nummer één. Dat bewijst dat niet iedereen in Europa bezweken is voor antisemitisme. Helaas hebben zij niet de macht in handen – die ligt bij regeringen die Israël haten. Frankrijk, het VK en Canada hebben aangekondigd “concrete” maatregelen tegen Israël te nemen als de oorlog in Gaza niet onmiddellijk stopt en de humanitaire hulp niet wordt opgevoerd. De Zweedse minister van Buitenlandse Zaken pleit voor EU-sancties tegen Israëlische ministers. Spanje overweegt een wapenembargo, en het VK heeft handelsbesprekingen met Israël opgeschort en de ambassadeur berispt.
De duivel is woedend dat nog een poging om Israël te vernietigen faalt – en de naties razen. Hoe dichter Israël bij de overwinning komt, hoe sterker de Europese druk wordt. Ook binnen Israël groeit die druk. Liberale politici, waaronder twee oud-premiers, eisen een einde aan de oorlog. Oud-IDF-officier Yair Golan veroorzaakte ophef door te zeggen dat het leger “voor zijn plezier baby’s doodt”. Dit is het ‘Netanyahu-derangement-syndroom’ waarmee onze premier wordt geconfronteerd. Hij heeft gebed nodig van de wereldwijde kerk om deze strijd tot het einde te kunnen volbrengen.
Zoals je leest leven we in de eindtijd. De periode vlak voor de grote verdrukking zoals onder andere beschreven staat in het bijbelboek Daniël en Openbaring. Vind je het spannend? Maakt het je ongerust over hoe het verder moet? Maak daarom vandaag de keuze om een relatie met God aan te gaan. Dat gaat via zijn Zoon Jezus. Hoe? Kijk de video: Hoe kan ik God leren kennent over de ontwikkelingen in het Midden Oosten en hoe je dit kunt duiden met de Bijbelse Profetieën.
Je kunt dit rechtstreeks – in het Engels – ontvangen door je in te schrijven op de website van Behold Israel. In de engelstalige nieuwsbrief vind je ook alle links naar de bronnen waar de informatie is te verifiëren.
Als je dat nog niet hebt gedaan, word dan lid van het Telegram-kanaal van Amir Tsarfati. Onlangs passeerde het de 615.000 abonnees, en het neemt nog dagelijks toe. Dat komt omdat Telegram de enige plek is waar iedereen volledig op de hoogte kan worden gehouden van alles wat er gaande is in Israël, het Midden-Oosten en de rest van de wereld, zonder angst om te worden gecensureerd.